در آن هنگام مردم به پراکندگي و جدايي از يکديگر، متفق مي شوند. و براي بدست آوردن اتفاق و اجتماع از يکديگر جدا و پراکنده اند. گويي آنان هستند که پيشوايان قرآنند، نه اين که قرآن پيشواي آنان باشد. نمانده است از قرآن در ميان آنان مگر نامي از قرآن. و نمي شناسند از آن کتاب الهي مگر خط و حروف نوشته شده آن. و آنان پيش از آن زمان عذاب هايي بر مردمان صالح وارد کردند. و سخنان راست آنان را افتراء به خدا تلقي کردند و (آن نابکاران) کيفر گناه را براي کار نيک و داراي ثواب قرار دادند.

و جز اين نيست که کساني که پيش از شما به هلاکت رسيدند، به جهت آمال و آرزوهاي دور و درازي بود که در سر داشتند و ناپديد شدن مرگ از ديدگاهشان تا آن گاه که آنچه به آنان وعده داده شده بود، بر سرشان تاخت. آن موعودي که پوزش خواهي از آن مردود است و توبه در آن هنگام بي اثر، و حادثه کوبنده و عذاب سخت وارد شده است.

امام علي (ع)

نهج البلاغه، خطبه 147

ترجمه علامه جعفري

به نام خداوند بخشنده مهربان

و قطعي است که پس از من روزگاري براي شما روي خواهد آورد که چيزي پوشيده تر از حق و آشکارتر از باطل و فراوان تر از دروغ بستن به خدا و رسولش نخواهد بود. و در نزد اهل آن زمان، کالايي کسادتر از قرآن وجود نخواهد داشت، اگر حقِ خواندن آن ادا شود. و متاعي با رونق تر از کتاب الهي نخواهد بود، اگر از معاني و حقايق خود منحرف شود. و در آن روزگار هيچ چيزي ناشناخته تر از معروف (يا زشت تر از نيکو) و شناخته تر از ناشناخته (يا نيکوتر از زشتي) وجود نخواهد داشت.

در آن زمان، آنان که به کتاب الهي معتقد بودند و آن را با خود داشتند، آن را دور خواهند انداخت و حافظانش آن را فراموش خواهند کرد (يا خود را به فراموشي خواهند زد). در آن موقع، کتاب و مدافعان و معتقدان و عمل کنندگان به آن مطرود و مهجور از جامعه گشته و دو همدم در يک مسير خواهند بود، که هيچ کسي پناه به آن دو نخواهد داد. در آن روزگار کتاب خداوندي و معتقدان و عمل کنندگان به آن، در ميان مردم خواهند بود، ولي از آنان نخواهند بود، و با آنان ديده خواهند شد ولي با آنان نيستند. زيرا گمراهي با هدايت توافق و هماهنگي ندارد، اگرچه کنار يکديگر ديده شوند.

سلام

خطبه اي سنگين از اميرالمومنين براتون گذاشتم. اميدوارم تو سايت استفاده کنيد تا شايد شخصي لحظه اي به فکر کردن مبتلا گردد.

اللهم عجل لوليک الفرج