دنبال کدام پایان برای تاریخ هستیم؟!
این روزها ، همه جا صحبت از صلح جهانی است و بعضی ها هم، چنان خود را هواخواه صلح و آرامش جلوه می دهند که اگر بصیرت را از نگاهمان برگیریم ، بی شک برده ای خواهیم بود در دستان استعمار جهانی!
صلح جهانی که این قدر از آن دم زده می شود و معمولا این شعارها در دهان بزرگترین جلّادهای دنیا جویده می شود ، فقط در صورتی ممکن است که ظلم جهانی نباشد. صلح جهانی در کنار ظلم جهانی ممکن نیست.پیش شرط هر نظم جهانی و هر صلح جهانی ، عدل جهانی است. تا مهدی ( عج ) نیاید ، به آن نِصاب بلند عدالت جهانی نخواهیم رسید.
اما تا بشریت هم تشنه ی عدالت جهانی نشود و به معنی واقعی کلمه ، منتظر مهدی ( عج ) نباشد و منتظر عدالت نشود و مقدار دیگری کلافه تر نشود و از ایدئولوژی های بشری خسته تر نشود و از «عدالت نسبی » به سمت اجرای « عدالت مطلق » یعنی مهدویّت حرکت نکند، آری تا این اتفاقات نیفتد ، مهدی ( عج ) نخواهد امد.
حال یک پرسش : این نوع غایت شناسی ، این نوع فرجام گرایی تاریخی و جهانی که ما از آن تعبیر به مهدویت می کنیم ، مستقیما به زیان چه کسانی در دنیاست؟ این فکر ، به ضرر چه کسانی است؟
به زیان مافیای قدرت و ثروت جهانی است. فکر مهدویت ، تهدید مافیای قدرت و ثروت در سراسر دنیاست ولذا دشمن ترین محافل با فکر مهدویت و انقلاب و عدالت جهانی و حکومت عدل بین المللی و با مفهوم انتظار مثبت - « یعنی انتظار فعال» نه انتظار منفی – همین اربابان زر و زور جهان هستند که فرهنگ محافظه کاری و حفظ وضع موجود دنیا را تئوریزه و به بشر تلقین می کنند که آقا تاریخ ، پایانی جز همین وضع موجود را ندارد.
این فکر و تئوری نظام لیبرال سرمایه داری القا می کند که نظام لیبرال سرمایه داری ، پایان تاریخ است و مهدی (عج ) دروغ است وانتظار عدالت ، انتظار عبثی است و جهان سر و ته معقولی ندارد و تاریخ ، اصولا جهت و غایتی ندارد و خلاصه شما را سر کار گذاشته اند و اصلا عدالت ، امری مهمل در این فرهنگ است. پس هر کس له شد، شد و هر کس هر چه کرد ، کرد . تقدیر شما مستضعفان عالم را در مراکز سرمایه و ستم می نویسند و هیچ کس در کنار شما نیست
فوکویاما ، نظریه پرداز برجسته ی غربی و آمریکایی ژاپنی الأصل ، که جزء تئورسین های متأخّر نظام سرمایه داری لیبرال است و سایر تئورسین ها ی رژیم حقوقی ، اقتصادی و سیاسی ، چون پوپر که در مصاحبه اش با اشپیگل می گوید از مدینه ی فاضله و عدلت جهانی دیگر حرف نزنید ، اینها خزعبلات است ، زیرا مدینه ی فاضله و سقف تاریخ ، همین جامعه ی ایالات متحده ی آمریکاست، جامعه ای که بزرگترین منبع درآمدش ، سلاح های کشتار جمعی شیمیایی ، هسته ای ، میکروبی و « هالیوودی » است . یعنی سکس ، خشونت و مواد مخّدر بزرگترین منبع درآمد ملّی ایالات متحده است واین مدینه ی فاضله و پایان تاریخ است.
این فکر و تئوری نظام لیبرال سرمایه داری القا می کند که نظام لیبرال سرمایه داری ، پایان تاریخ است و مهدی (عج ) دروغ است وانتظار عدالت ، انتظار عبثی است و جهان سر و ته معقولی ندارد و تاریخ ، اصولا جهت و غایتی ندارد و خلاصه شما را سر کار گذاشته اند و اصلا عدالت ، امری مهمل در این فرهنگ است. پس هر کس له شد، شد و هر کس هر چه کرد ، کرد . تقدیر شما مستضعفان عالم را در مراکز سرمایه و ستم می نویسند و هیچ کس در کنار شما نیست. شما محرومان دنیا تنهایید و مبادا خیالات برتان دارد که مهدی ( عج ) خواهد آمد و باید زمینه را آماده کنیم و باید به سمت عدالت حرکت کنیم تا او بیاید! مهدی ( عج ) دروغ تاریخی است و شما برده ها باید به همین زنجیر هایی که به گردن شما انداخته ایم افتخار بکنید.
صلح جهانی که این قدر از آن دم زده می شود و معمولا این شعارها در دهان بزرگترین جلّادهای دنیا جویده می شود ، فقط در صورتی ممکن است که ظلم جهانی نباشد. صلح جهانی در کنار ظلم جهانی ممکن نیست.پیش شرط هر نظم جهانی و هر صلح جهانی ، عدل جهانی است. تا مهدی ( عج ) نیاید ، به آن نِصاب بلند عدالت جهانی نخواهیم رسید
این ایدئولوژی لیبرال سرمایه داری است که نه تنها با انتظار عدالت ، بلکه با مفهوم عدالت هم مخالف است، آنان « حق و ذی حق » را صرفا اموری قراردادی می دانند و نسبت به هر گونه داوری ارزشی درخصوص جهت جهان و این که جهان ، جهت و غایتی دارد ، آلرژی دارند و یکی ، دو قرن است که سعی کردند اصلا عقربه ی قطب نمای تاریخ را از جا بکنند که یعنی ببینید تاریخ به سمت خاصی در حرکت نیست و پشت جامعه ی جهانی و حیات بشری غایت الهی نخوابیده و وقتی غایات و اهداف درست را گم و گور کردند، خود بشریت هم گم و گور خواهد شد و به نهلیزم می رسد و آن وقت است که همه چیز مخلوطی از واقعیت و تخیل خواهد بود و در این فضاست که جوامع ضعیف تر سیبل برای جوامع قوی تر و هدفی خوب برای اربابان زر و زور و تزویر در دنیا می شوند.
بخش مهدویت تبیان
منبع: کتاب " مهدی (عج) ، ده انقلاب در یک انقلاب - حسن رحیم پور ( ازغدی ) "
