امام صادق علیه السلام برای چهار حالتی که برای همه ما در طول زندگی ممکن است پیش بیاید، چهار نسخه شفابخش عطا فرموده اند.

این چهار حالت عبارتند از:  1. غلبه بر ترس؛ 2. درمان غم و اندوه؛ 3. دفع مکر و حیله افراد؛ 4. فقر و نیاز مالی

در این حدیث شریف حضرت می فرماید: تعجب می کنم از کسى که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار چیز پناه نمى برد؟   

غلبه بر ترس یا درمان آن 

تعجب می کنم از کسى که  ترس بر او غلبه کرده ، چگونه به ذکر حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیل پناه نمى برد. چرا که شنیدم که خداوند عزوجل پس از آن فرمود: پس با نعمت و بخششى از جانب خدا، [از میدان نبرد] بازگشتند، در حالى که هیچ آسیبى به آنان نرسیده بود. ( سوره آل عمران ، آیه  173)

درمان غم و اندوه 

و  تعجب می کنم از کسى که اندوهگین است ، چگونه به ذکر لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ‏ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ  پناه نمى برد.  چرا که شنیدم که خداوند عزوجل پس از آن فرمود: پس‏[دعاى‏] او را برآورده کردیم و او را از اندوه رهانیدیم، و مؤمنان را[نیز] چنین نجات مى‏دهیم‏. ( سوره انبیاء، آیة 87)

دفع مکر و حیله افراد 

و  تعجب می کنم از کسى که مورد مکر و حیله واقع شده ، چگونه به ذکر أُفَوِّضُ‏ أَمْری إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصیرٌ بِالْعِبادِ پناه نمى برد. چرا که شنیدم که خداوند عزوجل پس از آن فرمود: پس خدا او را از عواقب سوء آنچه نیرنگ مى‏کردند حمایت فرمود. ( سوره غافر، آیة 44)

 فقر و نیاز مالی 

و  تعجب می کنم از کسى که طالب دنیا و زیبایى هاى دنیاست ، چگونه به ذکر ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ  پناه نمى برد. چرا که شنیدم که خداوند عزوجل پس از آن (از زبان مردى که فاقد نعمتهاى دنیوى بود، خطاب به مردى که از آن نعمتها بهره مند بود) فرمود: اگر مرا از حیث مال و فرزند کمتر از خود مى‏بینى، امید است که پروردگارم بهتر از باغ تو به من عطا فرماید. (سوره کهف، آیة 39)